தற்கொலைப் பாடல்

ஹங்கேரிய தற்கொலைப் பாடல்

தன் காதலி இறந்த துயரம் தாங்காத ஒருவன் ஒரு ஞாயிற்றுக் கிழமையில் அந்த பாடலை எழுதினான். அப்பாடலுக்கு (Sad Sunday) என்று பெயரிட்டான். இன்னொரு இசையமைப்பாளனுக்கு தன் காதலி தன்னைப் பிரிந்து சென்ற துக்கம். மற்றுமொரு ஞாயிறு.  தன்னை அழுத்திக் கொண்டிருக்கும் கரிய நிழல்களின் துயரம் தாங்காமல் சவப்பெட்டி போல நீண்டு கிடக்கும் பியானோவில் உட்கார்ந்தான். இறங்க இறங்க முடிவில்லாமல் கீழ் நோக்கி வளரும் துயரின் ஆழம் தாள முடியாததாய் இருந்தது. மரணம் தரப்போகும் அனுபவிக்க இயலாத விடுதலையின் ருசி அவனுக்குள் இசையாகக் கிளர்ந்து எழுந்தது. தேவதைகள் இல்லாத வெளியில், பூக்களற்ற வழியில், மெழுகுவர்த்திகளின் ஒளியில், கனவுலகில் ஏதுமற்று உறங்குவதன் ஏகாந்தம்  அவன் மனதில் இருளாக விரிந்தது.

"இருண்ட இரவு" (Gloomy Sunday) எனும் பாடல் ஒரு கொடிய குழந்தையென பிறந்தது. 

மரணத்தை விரும்பும் அப்பாடலை, மீளா துயரத்தில் மூழ்கச் செய்யும் அந்த இசையை, அத்துயரின் சாகசமான விளிம்பை முதலில் இவ்வுலகம் அவ்வளவாக பொருட்படுத்தவே இல்லை. தனமனிதத் துயரமே மானுடத்தின் துயரம் என்பதை அது ஏற்க மறுத்துவிட்டது.

துயரம் அதையெல்லாம் பொருட்படுத்தவில்லை. மரணத்தின் கரிய மேகங்கள் சூழ்ந்திருந்த இரண்டாம் உலகப்போர் சூழலில், இன்னொருவன் அந்த பாடலின் வரிகளை எழுதி வைத்துவிட்டு தற்கொலை கொண்டான். அப்பாடலைக் கேட்ட இருவரின் துப்பாக்கி குண்டுகள் துயருக்குள் நுழைந்து அவர்களின் உயிரை வெளியேற்றியது. பாடலைக் கேட்ட ஒவ்வொருவரிடமும் தன்னிடம் இருப்பதை எல்லாம் கொடுத்துவிட்டு மரணத்தைத் ஏற்றுக் கொள்ளும்படித் தூண்டியது. இன்னும் சில துயரங்கள். இன்னும் சில துப்பாக்கி குண்டுகள். இன்னும் சில கழுத்துக்கள். இன்னும் இன்னும் உடல்களைக் கேட்டது அப்பாடல்.

துயரில் உழன்று எரியத் தொடங்கியது அந்த இசை. அதன் வெம்மையை பொறுக்கமாட்டாத நிறுவனங்கள் அப்பாடலை தடை செய்தன. மேலும் கொழுந்துவிட்டு கிளர்ந்தது அத்துயரம். 

அத்துயருக்கு மொழி இல்லை. முகம் இல்லை. அது உடல்களை விடுவிக்க நில எல்லைகளை கடந்தது. பின்னர் சில கடல்களை. கடைசியாக,  அரசாங்கம் பொது இடங்களில் அந்த பாடலைப் பாட அஞ்சியபோது, காற்றையும்  கடந்தது. 

இன்றும் சமூக வலைத்தளங்கள் இந்த பாடலை தொடங்கும் முன் நம்மை எச்சரிக்கை செய்கின்றன. ஒருமித்த மானுட உணர்வின் குறுதி நம் தனிப்பட்ட பிரத்யேகமான நரம்புகளை கிளர்த்தலாம் என்று அஞ்சுகின்றன. 

காரணங்கள் வேறு என்றாலும். துயரம் ஒன்றுதானா? அதிலென்ன என்ன உன் துயரம்? என் துயரம்? துயரத்தில் ஏது சின்னத் துயரம்?

தனமனிதத் துயரமே மானுடத்தின் துயரம்தானே?

Sunday is gloomy, my hours are slumberless

Dearest the shadows I live with are numberless

Little white flowers will never awaken you

Not where the black coach of sorrow has taken you

Angels have no thought of ever returning you

Would they be angry if I thought of joining you?

Gloomy Sunday


Gloomy is Sunday, with shadows I spend it all

My heart and I have decided to end it all

Soon there'll be candles and prayers that are sad I know

Let them not weep let them know that I'm glad to go

Death is no dream for in death I'm caressing you

With the last breath of my soul I'll be blessing you


Gloomy Sunday


Dreaming, I was only dreaming

I wake and I find you asleep in the deep of my heart, here

Darling, I hope that my dream never haunted you

My heart is telling you how much I wanted you


Gloomy Sunday

Poet László Jávor
Composed by Rezső Seress

Gloomy Sunday